Son Yayınlar

Existing batteries for FMRI do not precisely meet the criteria for comprehensive mapping of cognitive functions within minimumdata acquisition times using standard scanners and head coils. The goalwas to develop a battery of neuropsychological paradigms for FMRI that can also be used in other brain imaging techniques and behavioural research. Participants were 61 healthy, young adult volunteers (48 females and 13 males, mean age: 22.25 ± 3.39 years) from the university community. The battery included 8 paradigms for basic (visual, auditory, sensory-motor, emotional arousal) and complex (language, workingmemory, inhibition/interference control, learning) cognitive functions. Imaging was performed using standard functional imaging capabilities (1.5-T MR scanner, standard head coil). Structural and functional data series were analysed using Brain Voyager QX2.9 and Statistical Parametric Mapping-8. For basic processes, activation centres for individuals were within a distance of 3–11 mm of the group centres of the target regions and for complex cognitive processes, between 7 mm and 15 mm. Based on fixed-effect and random-effects analyses, the distance between the activation centres was 0–4 mm. Therewas spatial variability between individual cases; however, as shown by the distances between the centres found with fixed-effect and random-effects analyses, the coordinates for individual cases can be used to represent those of the group. The findings show that the neuropsychological brain mapping battery described here can be used in basic science studies that investigate the relationship of the brain to the mind and also as functional localiser in clinical studies for diagnosis, follow-up and pre-surgical mapping.

Özet: Davranış derecelendirme envanteri ve laboratuvar testleri erkek çocuklarda yönetici fonksiyonların farklı yönlerini ölçmektedir: Bir geçerlik çalışması. Amaç: Bu çalışmanın amacı yönetici işlevleri (Yİ) ölçme açısından günlük yaşamdaki davranışları değerlendiren ekolojik bir test ile laboratuvar testleri ile arasındaki örtüşmeyi incelemek, ekolojik testin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğunun (DEHB) tanısında kullanılabilirliğini incelemektir. Yöntem: Örneklem ilaç almamış ve kliniğe ilk kez başvurmuş olan, sadece DEHB tanısı olan ve alt tiplere göre ayrışmış bulunan (dikkat dağınıklığının önde geldiği grupta 22 çocuk, hiperaktivite/dürtüselliğin önde geldiği grupta 17; birleşik grupta 22 çocuk). Sağlıklı kontrol grubu yaş açısından eşleştirilmiş 19 erkek çocuktan oluşmuştur. Yİ’nin günlük yaşamda derecelendirilmesi için Davranış Derecelendirme Envanterinin (Behavioral Rating Inventory of Executive Functions: BRIEF) öğretmen ve ebeveyn formları kullanılmıştır (BRIEF-Ö ve BRIEF-E). Laboratuvar testleri Stroop Testi, Wisconsin Kart Eşleme Testi ve Raven Standart Progresif Matrisler Testinden oluşmuştur. Bulgular: DEHB grubunda, BRIEF’in faktör yapısı davranışsal düzenleme göstergesi ve üstbiliş göstergesinden oluşmuştur (açıklanan varyanslar BRIEF-Ö için %70.07 ve BRIEF-Ö için %72.29). Yönetici işlevleri ölçen ekolojik ve laboratuvar testleri aynı faktör altında yer almamıştır. Çok Değişkenli varyans analizi BRİEF puanları açısından grup etkisinin anlamlı olduğunu ancak altgruplar arasında anlamlı fark olmadığını ortaya koymuştur. BRIEF puanları ile yapılan lojistik regresyon analizinde duyarlık %90.20, özgüllük %63.20 olarak bulunmuştur. Tartışma: Çalışma Yİ’ye özel bilişsel özellikleri ve bunların davranışsal göstergelerini belirleyebilmek için ilgili özelliklerin bir arada taranmasını sağlayan ekolojik ve laboratuvar testlerinin kullanılması, bilgilerin hem öğretmen hem de ebeveynden ayrı ayrı alınması gerektiği ortaya konmuştur. BRIEF’in ve laboratuvar testlerinin ölçtüğü Yİ’nin aynı özellikler kümesinden oluşmadığına gösteren sonuçlar BRIEF’in Türk kültürü üzerindeki geçerliğine de ışık tutmaktadır. Anahtar sözcükler: BRIEF, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu, yönetici işlevler, laboratuar testler, ekolojik testler

Abstract: Behavioral rating inventory and laboratory tests measure different aspects of executive functioning in boys: a validity study Objective: The aim of this study is to investigate the correspondence between an ecological test of everyday behavior and laboratory tests of executive functions (EF) and to analyze whether the prior can be used in the diagnosis of Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD). Method: Sample consisted of 61 unmedicated first referral males who were diagnosed only with ADHD and were classified into subtypes (predominantly inattentive subtype: n= 22; predominantly hyperactive/impulsive subtype: n= 17; combined subtype: n= 22). Healthy control group consisted of age-matched healthy males (n= 19). Rating of everyday behavior of EF was performed using both the teacher and parent forms (BRIEF-T and P, respectively) of Behavioral Rating Inventory of Executive Functions (BRIEF). Laboratory tests consisted of the Stroop Test, Wisconsin Card Sorting Test and Raven Standard Progressive Matrices. Results: In the ADHD group, factor structure of BRIEF consisted of behavioral regulation index and metacognition index (explained variances: 70.07% in BRIEF-T and 72.29% in BRIEF-P). In no case did the laboratory and ecological measures of EF took place under the factors that the BRIEF scores loaded. Multivariate analyses of variance showed a significant effect of group but not of subgroup on BRIEF scores. Logistic regression analyses showed a sensitivity of 90.20% and specificity of 63.20% of BRIEF scores. Discussion: A multi-trait and multi-method approach, covering both the laboratory tests and ecological rating scales and both the teacher and parent informants should be used in order to capture the specific cognitive processes of EF and their behavioral manifestations. The findings showing the dissimilarity between the EF that BRIEF and the laboratory tests measure and shed light on the validity of BRIEF on the Turkish culture. Key words: BRIEF, attention deficit hyperactivity disorder, executive function, laboratory tests, ecological tests

Amaç: Conners Derecelendirme Ölçeği (CDÖ) Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğunu (DEHB) tanılamak amacıyla sıklıkla başvurulan bir ölçme aracıdır. Çalışmanın amacı CDÖ’nin tanılamaya katkısını, grupları (DEHB, kontrol) ve DEHB alt tip ayrıştırmasının hangi özellikler temelinde yapıldığını ortaya koymaktır. Bu amaçları gerçekleştirmede, CDÖ bulguları, özelde DEHB için geliştirilmiş bir diğer ekolojik ölçme aracı olan Yönetici İşlev Davranışlarını Derecelendirme Ölçeği (BRIEF) bulguları ile karşılaştırılmıştır. Gereç ve Yöntemler: Araştırmaya yaşları 72-151 ay aralığında olan toplam 160 erkek çocuk katılmıştır. Bu katılımcıların 38’i sağlıklı kontrol grubunda, 122’si ise DEHB tanı grubundadır (alt tipler: DEHB-bileşik tip: 69, DEHB-dikkat eksikliği önde alt tip: 37, DEHB-hiperaktivite dürtüsellik önde alt tip:16 katılımcı). Katılımcıların öğretmen ve ebeveynleri CDÖ (öğretmen formundaki alt ölçekler için hesaplanan 3 toplam puan ve ebeveyn alt ölçekleri için hesaplanan 5 toplam puan) ve BRIEF (öğretmen ve ebeveyn formlarındaki alt ölçeklerin her biri için hesaplanan 8’er puan) doldurarak araştırmacılara teslim etmişlerdir. Bulgular: Elde edilen verilere çok değişkenli varyans analizi, lojistik regresyon analizi ve temel bileşenler analizi uygulanmıştır. Her iki ölçekte DEHB grubu ve kontrol grubu arasında tüm puanlar açısından anlamlı fark elde edilmiş, ancak DEHB alt grupları arasında anlamlı fark bulunamamıştır. CDÖ’nün DEHB olgularını DEHB grubuna sınıflandırmaya katkısı (duyarlık) yüksek ancak sağlıklı katılımcıların kontrol grubuna sınıflandırmaya katkısı, özellikle ebeveyn formunda düşük olmuştur. BRIEF’in analize eklenmesi, sınıflandırmada kayda değer değişiklik yaratmamıştır. CDÖ’nün faktör yapısı öğretmen ve ebeveyn değerlendirmesi olarak iki küme oluşturmuştur. Bulgular CDÖ’deki 8 alttest ve puanı haklı gösterecek yönde olmamıştır. Sonuç: Bulgular CDÖ’nün klinik yararının ileri araştırmalarla incelenmesi gerektiğine işaret etmiştir. Anahtar Kelimeler: Hiperaktivite ile birlikte dikkat eksikliği bozukluğu; tanısal testler, olağan; yürütücü fonksiyon

Objective: Conners Rating Scale (CRS) is frequently used as an auxiliary tool in the diagnosis of Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD). Our objective was to study the contribution of CRS to ADHD diagnosis and to show the characteristics on which group (ADHD; control) and DEHB subtype differentiation is based. For this, findings on CRS were compared with those from Behavioral Rating Inventory of Executive Functions (BRIEF), a clinical scale that was specifically developed for ADHD diagnosis. Material and Methods: The study consisted of 160 males within the 72-151 months of age range. There were 122 males in the ADHD (combined subtype: 69, predominantly attention deficit subtype: 37, predominantly hyperactivity/impulsivity subtype: 16) and 38 in the healthy control group. Participants’ teachers and parents filled in the forms (rendering 3 scores on subscales of the teacher form and 5 scores on those of the parent form) and BRIEF (rendering 8 scores on subscales of both the teacher and parent forms) (teacher form and parent form each consisting of 8 scores) and submitted them to the researchers. Results: Data were analyzed using analysis of variance, logistic regression analysis and principle component analysis. In both scales, the difference between ADHD and the control group was significant; however none of the scores significantly differentiated subgroups of ADHD. Sensitivity (classification of cases with ADHD to the ADHD group) was high, however specificity (classification of healthy participants to the control group) in especially the CRS parent form was low. The addition of the BRIEF scores to the model did not appreciably alter this finding. CRS was characterized by two factors and grouping occurred according to who did the rating, a finding not justifying the 8 different CRS subtests. Conclusion: Findings suggest that the clinical utility of CRS should be further studied in future research. Key Words: Attention deficit disorder with hyperactivity; diagnostic tests, routine; executive function

Özet: Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) olan olgular Wechsler Çocuklar için Zeka Ölçeği (WÇZÖ-R) alt testlerinde sağlıklı gruba göre daha düşük puanlar almaktadır. Araştırmada DEHB olgularının WÇZÖ-R alt testlerinden aldıkları düşük puanların dikkat sürecindeki bozukluktan kaynaklandığı yolundaki hipotez test edilmektedir. Araştırmaya 72-149 yaş/ay aralığında 143 sağlıklı erkek çocuk, 215 erkek DEHB olgusu (Bileşik tip: 102, Dikkat Eksikliği Önde Alt Tip: 72, Hiperaktivite/Dürtüsellik Önde Alt Tip: 41) gönüllü olarak ve ebeveynin bilgilendirilmiş onayı ile katılmıştır. DEHB grubunda eşhastalanım ve ilaç kullanımı dışlama ölçütü olmuştur. Zeka WÇZÖ-R, dikkat türleri Stroop Testi TBAG Formu, İşaretleme Testi ve Görsel İşitsel Sayı Dizileri Testi B Formu ile ölçülmüştür. Nöropsikolojik test puanları, temsil ettikleri dikkat türleri doğrultusunda üç farklı faktöre yüklenmiş, WÇZÖ-R’nin sayı dizileri puanı dışındakiler bu faktörler altında yer almamıştır. Üç WÇZÖ-R alt test puanı dışındaki tüm zeka puanlarında, DEHB grubunun puanı sağlıklı kontrol grubununkinden anlamlı olarak daha düşük bulunmuştur. Nöropsikolojik dikkat türleri istatistiksel olarak kontrol edildiğinde, daha önce anlamlı olan 9 WÇZÖ-R puanından 7’sindeki anlamlı farklar ortadan kalkmıştır. Bu bulgular DEHB olgularının WÇZÖ-R’ den aldıkları düşük puanların, farklı alt testlerin ölçtüğü bilişsel özelliklerde bozukluk veya zekada düşüklük olarak açıklanamayacağına işaret etmiştir. Bulgular düşük puanların dikkat edememeden kaynaklandığı yolundaki hipotezi desteklemiş, zekaya ilişkin süreçlerdeki düşük performansın dikkat eksikliğine ikincil olduğunu göstermiştir. Anahtar kelimeler: Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB; Wechsler Çocuklar için Zeka Ölçeği (WÇZÖ-R), dikkat, nöropsikolojik testler

Abstract: In comparison to healthy children, cases with Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) score lower at subtests of Wechsler Intelligence Scale for Children-Revised (WISC-R). According to the research hypothesis, the lower scores in subtests of WISC-R originate from disordered attentional processes. Sample (age range: 72-149 months) included 143 healthy boys and 215 boys in the ADHD group (Predominantly Attention Deficit: n = 72, Predominantly Hyperactivity/Impulsivity: n = 41, Combined: n = 102). Participation was conditional to informed consent of the parents and approval of the participants/cases. Cases with comorbidity and medication were not included in the DEHB group. Intelligence was measured using WISC-R, types of attention were measured using Stroop Test TBAG version, Cancellation Test and Visual Aural Digit Span Test-B Form. In line with the types of attention that they represent, neuropsychological test scores loaded on three different factors. Except the digit span score, WISC-R scores loaded on a fourth factor. Scores of the DEHB group was significantly lower than that of the healthy control group in 9 out of 12 WISC-R scores. When types of attention were statistically controlled, 7 of the previously significantly different scores ceased to exist. These findings show that the lower scores of the DEHB group in subtests of WISC-R should not be explained by deficits in the cognitive processes that the subtests specifically intend to measure. These findings support the hypothesis that the lower scores are due to a basic inability to attend and are thus secondary to this disorder. Key words: Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), Wechsler Intelligence Scale for Children-Revised (WISC-R), attentional processes, neuropsychological tests

Amaç: Bu çalışmanın amacı, 6 aylık uzun etkili metilfenidat (Concerta) tedavisinin, Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) olan çocukların zekâ, seçici dikkat, odaklanmış dikkat, dikkat kurulumunu değiştirebilme, enterferansa direnç, bilgi işlemleme hızı ve multimodal kısa süreli
bellek işlevleri üzerindeki etkilerinin araştırılması ve bu işlevlerin tedaviye yanıtının incelenmesidir. Gereç ve Yöntemler: Araştırmanın örneklemini, kliniğe başvuran ve DEHB tanısı alan, 6-12 yaş arası 20 erkek çocuk oluşturmuştur. Çalışmaya alınan tüm deneklere 6 aylık metilfenidat
tedavisinden önce ve sonra Wechsler Çocuklar için Zekâ Ölçeği (WÇZÖ-R), Stroop Testi TBAG Formu (STP) ve Görsel İşitsel Sayı Dizileri-B Formu (GISD-B)’ndan oluşan nöropsikolojik test bataryası uygulanmıştır. Tedaviden önce ve sonra uygulanan nöropsikolojik test puanları arasındaki değişiklikler Wilcoxon İşaretli Sıralar testi ile analiz edilmiştir. Bulgular: Metilfenidat tedavisi WÇZÖ-R’nin özellikle performans bölümü alt test puanlarını, STP’nin ve GİSD-B’nin puanlarının büyük bölümünü anlamlı olarak etkilemiş, tedaviden sonraki performans, tedaviden öncekine göre daha yüksek olmuştur. Sonuç: Çalışmamızın sonuçları, metilfenidat tedavisinin zekâ puanlarını ve dikkatin değişik yönlerini temsil eden puanları olumlu yönde etkilediğini göstermiştir. Metilfenidatın zekâ ve çok daha geniş bir nöropsikolojik süreçler spektrumu üzerindeki etkisinin daha büyük örneklemlerde araştırılmasının yararlı olacağı düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: Hiperaktivite ile birlikte dikkat eksikliği bozukluğu; metilfenidat; zekâ; nöropsikoloji

Objective: The aim of this study was to investigate the effects of six months of treatment with long acting methylphenidate (concerta) on neuropsychological functions such as intelligence, selective attention, attention set shifting, resistance to interference, speed of information processing and multimodal short term memory, and the response to treatment. Material and Methods: The study consisted of 20 boys aged 6 to 12 years, who were refered to our outpatient clinic and had a diagnosis of Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD). Paricipants
were given the Wechsler Intelligence Scale for Childen-Revised (WISC-R) and a neuropsychological battery that consisted of Stroop Test TBAG Form (STP) and Visual auditory Digit Span-B (VADS-B) before and sixth months after methylphenidate treatment. Differences between
test scores obtained from neuropsychological assesment before and after sixth months of teatment were analyzed by the Wilcoxon Signed Rank Test. Results: Methylphenidate treatment had a significant effect on performance intelligence scores of WISC-R; additionally this treatment affected significantly the majority of STP and VADS-B scores. The performance on all tests increased after methylphenidate treatment. Conclusion: The results of our study showed that methylphenidate treatment had positive effects on the scores representing intelligence and different types of attention. Future studies on larger study groups would cast furher light on the effects of methylphenidate treatment on cognitive processes including intelligence and a wide range of neuropsychological processes. Key Words: Attention deficit disorder with hyperactivity; methylphenidate; intelligence; neuropsychology

Amaç: Özgül Öğrenme Güçlüğü (ÖÖG)'nde duyusal ve algısal süreçlerden öğrenme ve belleğe kadar pek çok bilişsel sürecin bozukluğundan söz edilmekte ve ÖÖG ile dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) birlikteliği sık gözlenmektedir. Araştırmanın amacı kliniklerde ÖÖG değerlendirmesi yapılırken belirli alt testleri kullanılan ÖÖG Bataryasının tümünü kullanmak ve tüm bataryanın tanı (ÖÖG, ÖÖG+DEHB) ve kontrol gruplarında nasıl bir profil sergilediğini incelemektir. Yöntem: Çalışmanın örneklemi bir çocuk psikiyatrisi polikliniğinde Eylül 2006- Aralık 2008 tarihleri arasında DSM-IV ölçütlerine göre ÖÖG veya ÖÖG+DEHB tanısı alan, 1-5. sınıfa giden 78 erkek ile kontrol grubundaki 30 sağlıklı erkek çocuktan oluşmuştur. Araştırmada Wechsler Çocuklar için Zekâ Ölçeği ile ÖÖG Bataryası uygulanmıştır. Olguların anne/baba ve öğretmenlerine ise “Öğrenme Bozukluğu Belirti Tarama Listesi” ve “Yıkıcı Davranım Bozuklukları için DSM-IV’e Dayalı Tarama ve Değerlendirme Ölçeği” uygulanmıştır. Sonuçlar: Yapılan analizler iki tanı grubunun puanlarının birbirine yakın olduğunu göstermiş; Okuma ve Yazma Testi puanları, sıralama becerisi puanları (alfabenin harfleri, günler-aylar), Gessel Şekilleri puanı ve Saat Çizme Testi puanlarında tanı ve kontrol grubu arasında anlamlı farklar elde edilmiştir. Harris Lateralleşme Testi puanları tanı ve kontrol gruplarında farklılaşmamıştır. Tartışma: Araştırmanın sonuçları, öğrenme güçlüğü olan çocukların çok yönlü betimlenmesinde ve ÖÖG tanısının konmasında ÖÖG Bataryasından yararlanılabileceğini ortaya koymuştur. Anahtar sözcükler: Özgül öğrenme güçlüğü (ÖÖG), ÖÖG’ ye eşlik eden dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu, ÖÖG bataryası

Objective: Specific Learning Disability (SLD) is characterized by a spectrum of cognitive disorders ranging from the sensory and perceptual to learning and memory. However, SLD is examined using only a selected group of subtests in the SLD Battery. SLD is frequently observed with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) comorbidity. The objective was find out the profiles of SLD, comorbid ADHD with SLD (SLD+ADHD) and control group using the SLD Battery. Method: Sample consisted of 78 boys who were equivalently distributed over Grades 1-5 of the primary school. They were diagnosed with SLD or SLD + ADHD according to DSM- IV criteria in a child psychiatry clinic between September 2006 and December 2008. Control group consisted of 30 age-matched healthy boys. Alongside SLD Battery, Wechsler Intelligence Test for Children, Learning Disorder Symptom Screening Scale and DSM–IV Based Disruptive Behavior Disorders Screening and Rating Scale were also used. Results: One-way multivariate analysis of variance showed that the SLD Battery scores of the clinical samples were not significantly
different. There were significant differences between the clinical samples and the control groups on Reading and Writing Tests, ordering skills (letters of alphabet, days, months), Gessel Figures and Draw a Clock Test. Groups did not significantly differ on the Harris Lateralization Tests. Discussion: The results of the present study showed that SLD Battery can be used for a multi-faceted description of children and in diagnoses of disorders that involve SLD. Key words: Specific learning disability (SLD), Comorbid attention deficit hyperactivity disorder with SLD, SLD Battery

Event-related potentials (ERPs) have high temporal resolution, but insufficient spatial resolution; the converse is true for the functional imaging techniques. The purpose of the study was to test the utility of a multimodal EEG/ERP-MRI technique which combines electroencephalography (EEG) and magnetic resonance imaging (MRI) for a simultaneously high temporal and spatial resolution. The sample consisted of 32 healthy young adults of both sexes. Auditory stimuli were delivered according to the active and passive oddball paradigms in the MRI environment (MRI-e) and in the standard conditions of the electrophysiology laboratory environment (Lab-e). Tasks were presented in a fixed order. Participants were exposed to the recording environments in a counterbalanced order. EEG data were preprocessed for MRI-related artifacts. Source localization was made using a current density reconstruction technique. The ERP waveforms for the MRI-e were morphologically similar to those for the Lab-e. The effect of the recording environment, experimental paradigm and electrode location were analyzed using a 2×2×3 analysis of variance for repeated measures. The ERP components in the two environments showed parametric variations and characteristic topographical distributions. The calculated sources were in line with the related literature. The findings indicated effortful cognitive processing in MRI-e. The study provided preliminary data on the feasibility of the multimodal EEG/ERP-MRI technique. It also indicated lines of research that are to be pursued for a decisive testing of this technique and its implementation to clinical practice.

Amaç: Çalışmamızın temel amacı WÇZÖ-R’nin Türk sağlıklı ve DEHB örneklemlerinde ölçtüğü özellikleri belirlemektir. Diğer amaçlar arasında; DEHB grubunun WÇZÖ-R’nin hangi alt testlerinden düşük puanlar elde ettiğini ortaya koymak; WÇZÖ-R puanları yoluyla DEHB için bir profi l elde edilme durumunu belirlemek; katılımcıları DEHB ve sağlıklı gruplara WÇZÖ-R ile sınıfl amadaki doğruluk oranını belirlemek yer almaktadır. Yöntem: Klinik örneklemi DSM-IV ölçütlerine göre DEHB tanısı alan, psikiyatri kliniğine ilk kez başvurmuş, bu bozuklukla ilgili hiç ilaç kullanmamış, normal sınırlar içinde zeka bölümüne (ZB: 80-129) sahip, görme ve işitme bozukluğu bulunmayan, 6-12 yaş grubunda 415 erkek olgu oluşturmuştur. Kontrol grubunu ise herhangi bir psikiyatrik tanı almamış, diğer özellikler açısından DEHB grubuyla eşleşmiş 259 katılımcıdan oluşturmuştur. Zekanın ölçülmesinde WÇZÖ-R ve Raven Standart Progresif Matrisler Testi (RSPM) kullanılmıştır. Sonuçlar: Grubun WÇZÖ-R ve RSPM puanları üzerindeki etkisi, yaşın istatistiksel olarak kontrol edildiği çok değişkenli varyans analizi ile incelenmiştir. Analizler grup etkisinin anlamlı olduğunu ortaya koymuş, WÇZÖ-R’nin ve RSPM’in tüm puanlarında anlamlı farklar elde edilmiştir. Temel bileşenler analizi kullanılarak sağlıklı çocuklar için elde edilen faktör örüntüsü, WÇZÖ-R’nin yapısıyla uyumlu olarak sözel, performans ve dikkat faktörlerini ayrı ayrı içermiştir. DEHB’li çocuklarda ise bu örüntünün bozulduğu görülmüştür. Araştırma gruplarının WÇZÖ-R alt test puanlarından yordanabilirliği lojistik regreyon analizi uygulanarak incelenmiş ve DEHB grubuna ilişkin yordamalardaki doğruluk oranı % 84.80, sağlıklı katılımcı grubuna ilişkin yordamanın doğruluğu ise % 45.60 olarak bulunmuştur. Analize RSPM puanları dahil edildiğinde yordamadaki doğruluk oranı DEHB grubunda % 84.80 olarak kalmış, sağlıklı katılımcı grubunda oran % 68.20’ye yükselmiştir. Tartışma: Elde edilen sonuçlar DEHB ve sağlıklı katılımcıları ayırt etmede WÇZÖ-R’nin yeterli olmadığını göstermektedir. DEHB’in tanı, tedavi ve izleminde WÇZÖ-R’nin yeni versiyonu olan WISC-IV’ün ne derece bir üstünlük taşıdığını gelecekteki araştırmalar ortaya koyacaktır. Mevcut durumda, WÇZÖ-R’nin ülkemiz çocukları üzerinde standardizasyon çalışması yapılmış olan nöropsikolojik testlerden oluşan bataryalarla birlikte kullanılmasının yararlı olacağı düşünülmektedir. Anahtar Sözcükler: Wechsler Çocuklar İçin Zeka Ölçeği-Yeniden Gözden Geçirilmiş Formu, WÇZÖ-R, zeka, Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu, DEHB, profile

Objective: The primary purpose was to show the level of accuracy that WISC-R scores provide when classifying participants into the ADHD and the healthy control groups. The others were: to show the validity of WISC-R or the extent to which WISC-R measures those characteristics that the test is designed to measure; to fi nd out the scores of Wechsler Intelligence Scale Revised (WISC-R) where patients with Attention Defi cit Hyperactivity Disorder (ADHD) show significantly lower performance; to fi nd out whether WISC-R scores allows for a DEHB profile. Method: The clinical sample consisted of 415 male participants in the age range of 6-12 years. Cases were diagnosed as ADHD patients according to DSM-IV criteria, were unmedicated fi rst referrals and did not have uncorrected visual or auditory impairments. Their Intelligence Quotient (IQ: 80-129) was in the normal range. The control group consisted of 259 male participants without ant psychiatric diagnoses. The group was similar to the clinical group with respect to the inclusion and exclusion criteria. Intelligence was measured using WISC-R and Raven Standard Progressive Matrices (RSPM). Results: The effect of group (ADHD, healthy control group) on the WISC-R and RSPM scores were examined using Multivariate Analysis of Covariance (MANCOVA), where age served as the covariate. Group had signifi cant effects on WISC-R and RSPM scores. Consistent with the structure of WISC-R, Principal Component Analysis obtained from the WISC-R scores of the control group revealed three separate factors, corresponding to verbal IQ, performance IQ and attention. The factor structure obtained by the ADHD group was not as organized. The predictability of group membership from the subtest scores of WISC-R was examined by performing Logistic Regression Analysis. Results showed that while the accuracy of prediction in classifying the ADHD patients was 84.80%, it was 45.60% in classifying the healthy participants. When RSPM scores were included in the analyses, the accuracy of the prediction increased to 68.20 % in the control group whereas there was no change in the accuracy rate for the ADHD group. Discussion: Results obtained from the present study revealed that WISC-R scores do not suffi ciently distinguish between the ADHD patients. Future studies will show whether the newer version of WISC-R (WISC-IV) has a stronger discriminative value. As it is, authors recommend the utilization of standardized neuropsychological tests along with WISC-R in the diagnostic procedures pertaining to ADHD. Key Words: Wechsler Intelligence Scale for Children -Revised, WISC-R, intelligence, Attention Defi cit Hyperactivity Disorder, ADHD, profile